BUITEN VUURTJE STOKEN

Onno en Janneke

In de ochtend met de zon in je gezicht via de trap de tuin van Onno en Janneke in lopen maakt nieuwsgierig. Je kan door het verblinden van de zon niet helemaal goed zien waar je vanaf de dijk terecht komt. Het is geen grote tuin zou je denken, maar als je met samengeknepen ogen verder kijkt is er achterin nog veel meer. Stapje voor stapje ga je beseffen, deze tuin is niet in één avondje bij elkaar gefilosofeerd.,/p>

Brievenbus

Vanaf de dijk, de trap af. De hoogteverschillen zijn ingevuld met borders trapsgewijs omlijnt met cortentstaal waar in de lente weelderige planten in bloei staan. Halverwege het eerste terras met een buitenkachel voor de late uurtjes op frisse zomeravonden, zo stel je jezelf voor. Even terug naar de dijk denk je, daar stond een brievenbus van dezelfde roestige kleur. Weer terug op het terras, een meerpaal begroeid met klimmende rozen en een schommel hangend aan een pijp van staal, en die pijp van staal is bevestigd aan een geweldige tuinkamer! Daar wil je meteen naar binnen of toch eerst even de rest van de tuin bekijken?

Liefde voor water

Onno en Janneke zijn buitenmensen, houden van water, vuurtje stoken en van spullen met een persoonlijk verhaal wat verbindt. Zoals de meerpalen uit een oude veerponthaven, die verbeelden en verbinden de liefde van Onno en Janneke voor het water. In ieder seizoen willen ze buiten kunnen zijn. In de zomer op het terras, met een goed glas wijn ’s avonds vuurtje stoken bij de kachel, even dromen op de schommel en als het regent, waait of sneeuwt is er de geweldige tuinkamer waar ook weer vuur gestookt kan worden om de boel behaaglijk warm te houden. “Eigenlijk is de tuinkamer bedoeld voor als het weer het niet toelaat om buiten te zitten, maar ik geloof dat we er ondertussen wonen”, verteld Janneke met een glimmende lach op haar gezicht.